ویروس سین‌سیشیال

ویروس سین‌سیشیال تنفسی از طریق قطرات ریز موجود در هوا و یا سطوح آلوده منتقل می­ شود

اگر فرد مبتلا به این ویروس در نزدیکی کودک نوپای شما عطسه یا سرفه کند، و یا چیزی را لمس کند و پس از آن فرزند شما آن شی را لمس نموده و به دهانش ببرد، این ویروس به همین سادگی وارد بدن فرزندتان خواهد شد.

ویروس سین‌ سیشیال تنفسی (RSV) در کودکان
ویروس سین‌ سیشیال تنفسی (RSV)، اغلب بچه ها را دیر یا زود مبتلا می ­سازد (معمولاً قبل از دو سالگی). اما جایی برای نگرانی وجود ندارد. ویروس سین‌سیشیال تنفسی به ندرت مشکلاتی بیشتر از یک سرماخوردگی ساده برای کودکان ایجاد می­ کند. اابته ویروس سین‌ سیشیال تنفسی برای نوزادان تهدید بزرگی بشمار می ­آید، زیرا می­ تواند به عفونت ­های تنفسی جدی تری (مانند برونشیولیت و ذات الریه) در نوازادان منجر شود.

 چگونه می­توانم بفهمم که آیا فرزند نوپای من به RSV مبتلا می­ باشد یا خیر؟
احتمالاً، فرزند شما در ابتدا علائم سرماخوردگی مانند آبریزش و یا گرفتگی بینی، سرفه ­های جزئی و تب، خواهد داشت و ممکن است پس از چند روز دچار سرفه ­های بارزتری بشود. در این مقطع سنی، ویروس سین‌سیشیال تنفسی معمولاً مشکلات جدی­تری ایجاد نمی­ کنند. با این حال، به دقت مراقب علائم مربوط به ناراحتی ­های تنفسی در کودک نوپای خود باشید و اگر او یک یا چندین مورد از علائم زیر را دارد، بلافاصله با پزشک فرزندتان تماس بگیرید:

- تنفس سریع یا دشوار (سریع­تر از ۴۰ تنفس در هر دقیقه زمانی که گریه نمی­ کند).

- داغ بودن حفره ­های بینی.

- بالا رفتن بیش از حد معمول قفسه سینه با هر نفس.

- خس خس سینه.

- خس خس حتی حین تنفس.

- سرفه ­هایی که پس از گذشت چند روز بدتر شده­ اند.

- مشکلاتی در غذا خوردن.

- لب ها و یا ناخن هایی با رنگ متمایل به آبی.
 
همچنین رهنمودهای پزشکتان برای تماس با وی در صورت بروز تب را جدی بگیرید. به عنوان مثال، ممکن است پزشکتان به شما توصیه کند تا در صورت افزایش تب کودک نوپای­تان به ۱۰۳ درجه فارنهایت و یا بیشتر حتماً با وی تماس بگیرید.

به هر حال، شیوع ویروس سین‌سیشیال تنفسی در طول فصول سرما، میان ماه­ های آبان و اسفند شایع می ­باشد و از آنجایی که گونه­ های متفاوتی از ویروس وجود دارند – همانند ویروس سرماخوردگی معمولی – احتمال ابتلای مجدد به ویروس سین‌سیشیال تنفسی وجود دارد. ویروس سین‌سیشیال تنفسی می­ تواند به عفونت گوش نیز منجر شود.
 
پزشک چه کارهایی برای فرزندم انجام خواهد داد؟
چون ویروس سین‌سیشیال تنفسی نوعی ویروس است، بنابراین نمی ­توان از آنتی ­بیوتیک­ ها برای درمان بهره برد. به احتمال قوی پزشک به شما توصیه خواهد نمود تا اسباب راحتی و آسودگی کودک نوپای خود را فراهم نموده و پدیدآیی علائم جدی­ تنفسی را به دقت زیر نظر بگیرید. ممکن است پزشک بخواهد برای بررسی وجود ویروس سین‌سیشیال تنفسی در بدن فرزندتان، نمونه­ ای از مخاط بینی و یا دستگاه تنفسی فوقانی فرزندتان را به آزمایشگاه بفرستد.

البته به احتمال قوی پزشکان به سادگی و فقط از طریق بررسی کودکتان قادر به تشخیص خواهند بود (از آنجاییکه هیچ دارویی برای عفونت با ویروسRSV وجود ندارد، معمولاً در صورت خفیف بودن علائم نیازی به تشخیص قطعی وجود ندارد).در صورت ابتلای کودک نوپایتان به عفونت شدید، این امکان وجود دارد که پزشک فرزندتان را در بیمارستان بستری نماید. ممکن است فرزندتان در بیمارستان با اکسیژن­ درمانی، تزریق مایعات وریدی، گشاد کننده ­های برونشی (داروهایی که به باز کردن مجاری تنفسی کمک می ­کند)، و (به ندرت) داروهای ضدویروسی تحت درمان قرار بگیرد.

 با این وجود به احتمال زیاد علائم خفیف فرزندتان در عرض پنج تا هفت روز خود به خود فروکش خواهند نمود (البته سرفه ­های وی ممکن است برای هفته­ ها دوام داشته باشند).

ویروس سین‌ سیشیال تنفسی (RSV)، اغلب بچه ها را دیر یا زود مبتلا می ­سازد

 
 برای فراهم آوردن راحتی بیشتر کودک نوپای خودم چه کارهایی می­ توانم انجام دهم؟
همانند سرماخوردگی ­های معمولی، هیچ پادزهری برای RSV وجود ندارد، ولی با این حال شما می­توانید با برداشتن چندین گام ساده اسباب راحتی کودک نوپای خود را فراهم آورید:

- مقادیر فراوانی از مایعات را برای حفظ آب بدن فرزندتان به وی بنوشانید. اگر او هنوز هم با شیر مادر تغذیه می­ شود، هر باری که به او غذا می­ دهید حتماً او را شیردهی نیز بکنید.

- موقع خواب سر فرزندتان را اندکی بالاتر از حد معمول نگه دارید. بالا بردن سر، تنفس وی از طریق بینی گرفته ­اش را آسانتر می­ سازد.-

- چند قطره از محلول سرم را برای نرم کردن مخاط بینی در درون بینی او بریزید و سپس با استفاده از یک سرنگ پاک کننده حبابدار، مخاط درون بینی فرزندتان را تخلیه کنید. شما می­ توانید محلول سرم بینی و سرنگ پاک کننده حبابدار را از داروخانه­ ها تهیه نمایید.

- از یک دستگاه بخور برای مرطوب کردن مجاری هوایی فرزندتان استفاده نمایید، زیرا تنفس را برای او آسانتر می­ سازد. حتماً از دستورالعمل ­های کارخانه سازنده دستگاه برای تمیز نگه داشتن آن پیروی کنید، زیرا یک دستگاه کثیف می­ تواند میکروب ها را از طریق هوا انتشار دهد.

-کودک نوپای خود را به دور از دود سیگار، بوی رنگ تازه، چوب در حال سوختن و سایر بوها و گازهای محرک نگه دارید، زیرا ممکن است تنفس وی را دشوارتر سازند. مواجهه با دود سیگار احتمال ابتلای فرزندتان به اشکال جدی­تری از RSV یا سایر ویروس­های تنفسی را افزایش می­دهد.

- می­ توانید دوز صحیحی از استامینوفن یا ایبوپروفن را جهت کاهش ناراحتی­ های حاصل از تب به فرزندتان بدهید.

- بدون تجویز پزشک از داروهایی سرماخوردگی برای فرزند نوپای خود استفاده نکنید. ممکن است به نظر برسد که این درمانها در کوتاه مدت موثر واقع شده ­اند، اما در واقع آنها می ­توانند مشکل را حتی وخیم­ سازند و همچنین ممکن است عوارض جانبی جدی هم داشته باشند. در سال ۲۰۰۷ سازمان غذا و داروی آمریکا هشدار داد که کودکان زیر دو سال هرگز نباید بدون تجویز پزشک داروی سرما خوردگی دریافت نمایند

 چون ویروس سین‌سیشیال  نوعی ویروس است، بنابراین نمی ­توان از آنتی ­بیوتیک­ ها برای درمان بهره برد

 
 چگونه می ­توانم از ابتلای فرزندم به RSV پیشگیری نمایم؟
ویروس سین‌سیشیال تنفسی به راحتی از طریق قطرات ریز موجود در هوا و یا سطوح آلوده منتقل می­ شود. بنابراین اگر فرد مبتلا به این ویروس در نزدیکی کودک نوپای شما عطسه یا سرفه کند، و یا چیزی را لمس کند و پس از آن فرزند شما آن شی را لمس نموده و به دهانش ببرد، این ویروس به همین سادگی وارد بدن فرزندتان خواهد شد.

این ویروس می­تواند بر روی دست­ها و یا برخی از سطوح تا حداکثر شش ساعت زندگی کند. از آنجاییکه ویروس RSV توسط تماس فیزیکی منتقل می شود، انتشار آن در محیط­ هایی مانند مهد کودک بسیار بالا است. دست های خودتان و همچنین فرزند نوپای خود را برای کمک به پیشگیری از ویروس سین‌سیشیال تنفسی مرتباً بشویید.

عمل شستشو را بالخصوص قبل از شروع به پخت و پز و صرف غذا حتما انجام دهید. البته بهتر است پس از بازگشت فرزندتان از مهد کودک به منزل، پس از بازگشت او از زمین بازی و یا هر گونه گردش دیگری دستهای او را بشویید. همچنین اطمینان حاصل کنید که مهدکودک فرزندتان نسبت به شستشوی دست های کودکان و ضد­عفونی نمودن سطوح و اسباب بازی­ ها جدی است. نهایتاً اینکه کودک نوپای خود را از دود سیگار و افراد مبتلا به علائم سرماخوردگی دور نگه دارید.

منبع:niniban.com



علائم دیابت

اگر علائم دیابت به موقع شناسایی نشود برای کودکان خطرناک خواهد بود

اگر علائم دیابت به موقع شناسایی نشده و بیماری تشخیص داده نشود و بچه ها انسولین مورد نیاز را دریافت نکنند، برایشان خطرناک خواهد بود. بنابراین بهتر است نسبت به علائم این بیماری آگاهی های لازم را داشته باشید تا در صورت مشاهده آنها در بچه ها به موقع اقدام شود. حتما می دانید که ژنتیک در ابتلا به این بیماری نقش مهمی دارد، اما بهتر است نسبت به این شش علامت هوشیارتر باشید.

بچه ای که زیاد دستشویی می رود
کار ساده ای نیست که متوجه بشوید فرزندتان بیش از حد طبیعی به دستشویی می رود یا نه! اما اگر متوجه شده اید که فرزندتان زیاد به دستشویی می رود و یا مدام شکایت می کند که نیاز به دستشویی دارد بهتر است کمی هشیارتر باشید.

به عقیده ی متخصصان بالا بودن میزان گلوکز یا همان قند در کلیه ها که توسط بدن جذب نمی شوند، باعث افزایش نیاز به دستشویی و دفع ادرار می شوند. در واقع کلیه ها تلاش می کند تا از مازاد قند موجود خلاص شوند، برای همین میزان ادرار بیشتر می شود.

بچه ای که بیش از حد احساس تشنگی دارد
البته بچه زیاد شیطنت می کنند و به همین دلیل نیز طبیعی است آب بیشتری مصرف کنند. اما بچه ای که بیش از حد طبیعی دستشویی می رود، بیشتر احساس تشنگی می کند، چون بدن وی نیاز به تامین آب لازم دارد.

متخصصان معتقدند که علاوه بر ادرار بیشتر، تشنه شدن مداوم نیز می تواند جزو علائم ابتلا به دیابت باشد. در واقع یک دور باطل نیز شکل می گیرد. هر چه کودکی زیاد آب بنوشد نیاز به ادرار کردن نیز در وی بیشتر می شود. به عقیده ی محققان مایوکلینیک این چرخه می تواند هشدار دهنده باشد.

بنابراین اگر کودک شما به طور منظم و مداوم آب یا آب میوه می خواهد، نباید آن را صرفا به دلیل علاقه وی به نوشیدنی دانست. بلکه بهتر است کمی هشیارتر باشید و بررسی های لازم را انجام دهید، چون تشنگی بیش از حد در کودکان می تواند نشان دهنده ی علائم ابتلا به دیابت باشد.

بچه ای که لاغر می شود
اگر در خون کودکی به میزان کافی انسولین وجود نداشته باشد، بدن وی شروع به استفاده از دیگر منابع انرژی (علاوه بر قند) می کند. در نتیجه بدن وی چربی و قند بیشتر می سوزاند و این مسئله می تواند منجر به بروز تغییراتی در ظاهر وی شده و کاهش وزن چشمگیری حاصل شود.

به گفته ی محققان زمانی که بدن از چربی ها به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده نکند، اسیدهایی در خون تولید می کند. این پدیده اسیدوکتوز نام دارد و نیاز به دفع سریع دارد. اگر در کودکتان علائمی مانند حالت تهوع، خستگی یا دل درد مشاهده می کنید که دلیل موجهی ندارد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. 

متخصصان معتقدند تشنه شدن مداوم می تواند جزو علائم ابتلا به دیابت باشد

 بچه ای که بینایی اش مشکل پیدا می کند
انجمنCanadian Diabetes Association  عنوان کرده است که دیابت دلیل اصلی کاهش دید و بیماری های چشمی در آمریکای شمالی است. بیماری دیابت روی شبکیه ی چشم و رگ های خونی تغذیه ی کننده ی این عضو را تحت تاثیر قرار می دهد و در طولانی مدت منجر به از دست دادن بینایی می شود.

به عقیده ی محققان این عارضه ی بیماری دیابت به شیوه های مختلفی خود را نشان می دهد و بر حسب شرایط هر فردی شدت و ضعف دارد، یعنی از تاری دید شروع شده و حتی امکان دارد باعث نابینایی شود. به گفته ی محققان این مشکل حدود 23 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع یک را تهدید می کند.

بچه ای که بد اخلاق و بی حوصله می شود
اگر متوجه تغییرات زیادی در خلق و خوی فرزندتان شده اید، کمی هشیارتر باشید. احتمال دارد تغییر خلق و خوی بچه ها و بداخلاقی آنها علامت این باشد که میزان قند خون آنها ثابت نیست.

بر اساس در مقاله ای که HealthCentral در سال 2011 منتشر کرده است تشخیص نوسانات خلقی در کودکانی که تا حدودی عصبی نیز بوده اند کار چندان ساده ای نیست. به عقیده ی محققان میزان قند خون بالا یا پایین می تواند روی کودکان اثرات متفاوتی بگذارد. بالا بودن قند خون در کودکان باعث می شود که احساس بیماری و بی حوصلگی داشته باشند و همان کودکان عاقل و خوب همیشگی نباشند.

بچه ای که ضعف می کند
خستگی غیرقابل توجیه و طولانی مدت در بچه ها می تواند نشان دهنده ی افت قند خون آنها باشد تا جایی که حتی امکان دارد دچار لرزش شوند.

نتایج پژوهشی که در خصوص بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 انجام شده است نشان می دهد افرادی که میزان قند خون شان در طول شب دچار افت می شوند، در طول روز احساس خستگی زیادی دارند. به نظر می رسد که افت قند خون اثرات طولانی مدتی داشته باشد، چون افراد مبتلا در انجام کارهای روزمره نیز دچار خستگی زودهنگامی می شوند.

اما حواستان باشد که نوروپاتی دیابتی یا آسیب دیدن عصب ها به دلیل قند خون بالا نیز یکی دیگر از علائم خستگی در افراد مبتلا به دیابت است. زمانی که قند خون به مدت زیادی بالا باشد، مشکلاتی مانند سوزن سوزن شدن دست و پا، کرختی و همچنین کاهش حجم عضلات و ضعف در اعضای بدن بروز می کند. با این حال این مشکل بیشتر در افراد بزرگسال دیده می شود و با مصرف الکل و عوامل دیگر تشدید می شود.

در هر حال لازم است که هر نوع تغییر غیرعادی در بچه ها جدی گرفته شده و مورد بررسی پزشکی قرار بگیرد.

منبع:  tebyan.net



نوزادان همیشه در حال گریه هستند

سه ماه اول بعد از تولد نوزاد اکثر نوزادان همیشه در حال گریه هستند

 اگر هر شب تا صبح خواب به چشمتان نمی‌آید از بس که فرزندتان بیدار می‌شود و گریه می‌کند، احتمالا کاری را اشتباه انجام می‌دهید. پنج روش زیر به کمک بچه‌هایی می‌آید که تازه به دنیا آمده‌اند و هنوز راه نیفتاده‌اند. بین خودمان باشد اما خواب را به چشم شما هم بر‌می‌گرداند!

تخت خواب متحرک نشوید
سه ماه اول بعد از تولد نوزاد، معمولا پدر و مادر هر کاری می‌کنند که گریه‌ی بچه بند بیاید. بغل کردن و تکان دادن او هم ساده‌ترین راه به نظر می‌رسد اما یک ایراد بزرگ دارد. آن هم این است که نیمه شب، هر بار که نوزاد از خواب بیدار شود والدین هم باید بلند شوند، او را بغل بگیرند و راه بروند. بهتر است بچه را در تختش بگذارید و اجازه دهید بخوابد. ممکن است اوایل گریه کند اما کم‌کم عادت می‌کند و خودش به خواب می‌رود.

در حین حرکت چرت نزند!
نوزادان زیاد چرت می‌زنند و معمولا هم این اتفاق خیلی سریع می‌افتد. سعی کنید نگذارید چرت زدنشان روی ننو یا داخل صندلی ماشین اتفاق بیفتد چون این شرایط هم باعث می‌شوند بچه در صورتی راحت بخوابد که در حال حرکت یا تکان خوردن باشد. 

هر بار که  نوزادتان از خواب بیدار می‌شود، بگذارید دوباره خودش تلاش کند تا به خواب برود

 
همیشه قبل از خواب شیر ندهید
شیر دادن به نوزاد بلافاصله قبل از اینکه به خواب بروند خیلی طبیعی به نظر می‌رسد اما بهتر است این کار را همیشه انجام ندهید چون فرزندتان عادت می‌کند تا شیر نخورده به خواب نرود. بعد هم هر بار که نیمه شب از خواب بپرد تا به او شیر ندهید خوابش نمی‌برد. سعی کنید بین زمان شیر دادن و خواباندن فرزندتان کمی فاصله بیندازید.

حرفه‌ای برخورد کنید
دو روش برای خواباندن بچه‌ها وجود دارد. اولی این است که موقع خواب آن‌ها را داخل تختشان بگذارید و با اینکه حواستان به او هست از اتاق خارج یا از او دور شوید. در این وضعیت او آنقدر گریه می‌کند تا خوابش ببرد. روش دوم اما تدریجی است و به این صورت است که به مدت سه شب، پنج دقیقه یک بار به اتاق نوزاد سر می‌زنید تا بالاخره خوابش ببرد. بعد، این مدت زمان را به ده دقیقه افزایش می‌دهید و این کار را تا جایی ادامه می‌دهید که فرزندتان آرام کردن خودش را یاد بگیرد و تنها بخوابد. به خاطر داشته باشید هر بار که وارد اتاق می‌شوید نباید او را نوازش کنید یا با او ارتباط چشمی بر‌قرار کنید. فقط مطمئن شوید که او شما را دیده و متوجه حضورتان شده است.

بگذارید کمی سر و صدا کند
با شنیدن کوچکترین صدایی که نوزاد از خودش در می‌آورد دوان دوان به طرفش نروید. بگذارید هر بار که از خواب بیدار می‌شود، دوباره تلاش کند تا به خواب برود. اگر نیمه شب‌ها با شنیدن کوچکترین صدایی که نوزاد تولید می‌کند بالای سرش حاضر شوید دست کمی از هیولایی که خواب را از سرش می‌پراند و او را بد راه می‌کند پیدا نمی‌کنید! با وجود این همیشه حواستان به او باشد و مراقبش باشید.

منبع: ninisite.com



الگوی خواب

 اگر فرزندتان در طول روز زیاد بخوابد، شب‌ها راحت به خواب نمی‌رود

الگوی خواب بیشتر بچه‌ها بین یک سال و سه ماهگی تا وقتی یک سال و نیمه شوند عوض می‌شود. مثلا از دو بار خوابیدن در طول روز به یک بار کاهش پیدا می‌کند. بنابراین باید نسبت به این مسئله آگاه شوید تا بتوانید خوابشان را مدیریت کنید.

ساعت خواب؛ قبل از دو بعد از ظهر
 اگر بگذارید فرزندتان در طول روز زیاد بخوابد، شب‌ها به اندازه‌ی کافی خسته نمی‌شود و راحت به خواب نمی‌رود. خواب فرزندتان را به حداکثر سه ساعت در طول روز محدود کنید. ضمنا به خاطر داشته باشید خواب بعد از ساعت دو بعد از ظهر ممنوع است مگر اینکه نشود جلوی آن را گرفت. دلیلش هم این است که خواب بچه‌ها در طول روز هر چقدر زودتر باشد برای شب خسته‌تر می‌شوند. در غیر این صورت بچه‌ای که ساعت سه بعد از ظهر بخوابد و پنج عصر بیدار شود، نمی‌تواند ساعت هشت شب توی تختش باشد و خمیازه بکشد!
 
جایشان را عوض نکنید
جای خواب بچه‌ها را عوض نکنید و بگذارید تختشان باشد که آن‌ها را یاد خوابیدن می‌اندازد. نگذارید روی مبل، روی زمین یا در تخت شما به خواب بروند و به خوابیدن در جایی به جز تختشان عادت کنند. 

الگوی خواب بیشتر بچه‌ها بین یک سال و سه ماهگی تا وقتی یک سال و نیمه شوند عوض می‌شود

 سن تعویض تخت
خیلی از والدین فکر می‌کنند سن عوض کردن تخت بچه‌ها دو سالگی است و بعد از این می‌توانند آن‌ها را داخل تخت بچه‌های بزرگتر بگذارند؛ تختی که حفاظ ندارد اما اشتباه می‌کنند. کافی است خودتان را جای بچه‌ی دو ساله‌تان قرار دهید تا متوجه شوید عوض کردن تخت او به معنی دزدیدن بهشت از اوست! تا زمانی که فرزند خردسالتان یاد نگرفته از میله‌های تختش بالا برود و دردسر ایجاد کند تخت او را عوض نکنید و این سن معمولا سه سالگی است. بنابراین می‌توانید تا سه سالگی دست نگه دارید.
 
هیجان زده‌اش نکنید
قلقلک دادن بچه‌ها و سر به سر گذاشتنشان حتما برای پدر و مادر شیرین است، اما این کار از یک ساعت قبل از ساعت خواب کودک ممنوع است. این ساعت را به فعالیت‌های آرامش بخش اختصاص دهید. برای فرزندتان کتاب بخوانید، آهنگ ملایم بگذارید یا حتی خودتان برایش ترانه زمزمه کنید. او را آنقدر آرام کنید تا بتواند سر ساعت، با آرامش پا به دنیای رویاها بگذارد.

قانون بگذارید
بعضی از بچه‌ها بعد از اینکه تخت حفاظ‌‌دارشان عوض می‌شود، ممکن است چند روزی بد خواب شوند، هر ‌از ‌گاهی توی خانه راه بیفتند و یا به اتاق شما بیایند. هر بار که این اتفاق می‌افتد اول مطمئن شوید حال فرزندتان خوب است و مشکلی ندارد. بعد بلافاصله او را تا اتاقش همراهی کنید و توی تخت بخوابانید. در عین حال می‌توانید قانونی بگذارید که به او اجازه نمی‌دهد برای پیدا کردن شما از تختش بیرون بیاید، اما اگر کاری داشت می‌تواند صدایتان بزند.

منبع:ninisite.com



نرمی مفصل

در تمام سنین ممکن است نرمی مفصل وجود داشته باشد ولی در کودکی شایعتر است

نرمی مفصل یا هایپرموبیلیته یک نوع تیپ اسکلتی افراد است که در آن فرد قابلیت انعطاف بیش از حد مفصل یا مفاصل خود را داراست. به خودی خود نرمی مفصل بیماری تلقی نمیشود ولی در صورت همراهی با برخی شکایات و یا نشانه سندرم نرمی مفصل تلقی شده و نیازمند توجه ویژه میگردد....

1) واژه نرمی مفصل چیست و چه تفاوتی با نرمی استخوان دارد؟
نرمی مفصل و نرمی استخوان دو واژه جایگزین پارسی واژه های علمی هایپرموبیلیته و ریکتز میباشند. نرمی استخوان بدلایل مختلف در زمینه مشکلات متابولیسم  ویتامین دی و کلسیم ایجاد و منجر به اختلالات ساختاری در استخوان میگردد که خود را بصور گوناگون نظیر دیر بسته شدن ملاج ها، جعبه ای شکل شدن جمجمه، برجستگی توپ پینگ پنگ مانند پشت سر، برجسته شدن محل اتصال دنده ها به جناق، سینه کبوتری، پهن شدن استخوان مچ دست و مچ پا ، افزایش عرق کردن، نامتقارن بودن جمجمه و نرمی استخوان سر، تأخیردر رشد دندانهای موقتی ، نقص در استخوانی شدن دندانهای دائمی و خرابی دندان ،ناهنجاری استخوانهای لگنی ، انحنای استخوانهای پا بصورت پای پرانتزی و یا پای ضربدری؛ اما نرمی مفصل بمعنی قابلیت انعطاف بیش از حد معمول مفصل میباشد و تفاوت بسیاری بین این دو معنا وجود دارد. در سنین و جنسیتهای مختلف، مفاصل محدوده حرکتی معین و تعریف شده دارند، هرگاه مفصلی بیش از این محدوده ها بتواند حرکت کند هایپرموبیلیته یا نرمی مفصل اطلاق میشود. این نرمی میتواند در یک مفصل و یا مفاصل متعدد و یا در تمام مفاصل بصورت منتشر وجنرالیزه وجود داشته باشد.

2) نرمی مفصل در چه محدوده سنی دیده میشود و چقدر شایع است ؟
در تمام سنین ممکن است نرمی مفصل وجود داشته باشد ولی  در سنین کودکی و نوجوانی شایعتر است. اصولا نرمی مفصل در سنین بالای 3 سال تعریف میشود و بیشترین شیوع در سنین 3  تا 7 سالگیست. با افزایش سن هایپرموبیلیته بسرعت رو به کاهش میگذارد تا حدود نوجوانی و پس از آن  بازهم شیوع آن کاهش می یابد ولی با سرعتی کمتر هرچند ممکن است تا آخر عمر نیز وجود داشته باشد. نرمی مفصلی در تمامی جوامع بطور گسترده ای شایع است و بسته به جامعه و نژاد مورد مطالعه ، تعریف و معیا ر سنجش هایپرموبیلیته، سن و جنس گروه مورد مطالعه شیوع متفاوتی در آمارها بیان گردیده است ولی بطور کلی شیوع 10 تا 20 درصد در سنین رشد برای آن ذکر گردیده است. در کشور ما ایران آماری از شیوع آن موجود نیست ولی پروپوزال بررسی فراوانی آن توسط دپارتمان روماتولوژی کودکان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نوشته شده و با رایزنی های صورت گرفته با وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی،  قرار است ابتدا بصورت پایلوت در سطح استانی انجام و سپس بصورت طرح ملی در سطح کشور انجام گردد.

3) آیا نرمی مفصل زمینه ارثی دارد؟
پاسخ این سوال مثبت است زمینه قوی ژنتیک در این مورد وجود دارد و در برخی موارد الگوی توارث اتوزومال غالب با ضریب نفوذ بالا برای آن مطرح گردیده است. پس طبیعیست که پزشک بدنبال فرد درگیر دیگری در بستگان نزدیک فرد باشد. در مورد والدین وجود نکاتی در شرح حال میتواند کمک کننده باشد. بعنوان مثال کودکان و یا بالغین هایپرموبایل بهنگام نشستن ممکن است بصورت قورباغه ای بنشینند و اینگونه نشستن تنها از عهده افراد هایپرموبایل و افراد دارای آنتورشن فمور برمی آید بنابر این والدین کودک ممکن است که در حال حاضر در معاینه یافته ای به نفع آن نداشته باشند ولی وجود مواردی از قبیل مثال اخیر در سابقه کودکی آنها ممکن است تایید کننده وجود مشکل قبلی باشد.

4) پزشکان از کجا پی به نرمی مفصل میبرند؟ از کجا میگویند که کودکی نرمی مفصل دارد و دیگری نه؟
همانند دیگر موارد علم طب برای اطلاق نرمی مفصل معیارهای تشخیصی وجود دارد که با استفاده از آنها میتوان تعیین کرد که آیا فرد نرمی مفصل دارد یا خیر. برای اطلاق هایپرموبیلیته از برخی معاینات بهره میگیریم ولی برای سندرم هایپرموبیلیته موارد متعددی از علایم و نشانه های مختلف را در کنار هم در نظر میگیریم تا بتوانیم فرد را دارای سندرم نرمی مفصل بدانیم. اخیرا دپارتمان روماتولوژی کودکان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی معیار جدید تشخیصی برای نرمی مفصل با بررسی بر روی کودکان ایرانی در سطح بین المللی ارائه داده است که امیدواریم بتواند مقبولیت جهانی بیابد و نیاز به مطالعات تکمیلی بیشتر برای بررسی قدرت تشخیصی معیار در جوامع و نژادهای گوناگون و تعیین قابلیت روایی و صحت آن میباشد.

قابل ذکر است بسیاری از افرادی که نرمی مفصل دارند سندرم نرمی مفصل ندارند. هنگامی با سندرم نرمی مفصل سر و کار داریم که فرد دارای نرمی مفصل ، مشکلات و شکایاتی در بدن در ارتباط با نرمی مفصل داشته باشد. این شکایات عمدتا دردستگاه عضلانی اسکلتی است و بطور عمده بصورت درد است.

5) چه اهمیتی دارد که بدانیم آیا کودک ما نرمی مفصل دارد یا خیر و آیا یک بیماریست؟
نرمی مفصل بخودی خود ماهیتی خوش خیم و سیری قهقرایی دارد اما بدلیل ایجاد علایم و نشانه ها در صورت سندرمیک بودن و همراهی بالایی که با عوارض و موربیدیتی در دستگاههای مختلف بدن دارد از اهمیت بالایی برخوردار میشود. در اینجا بذکر چند مورد از آنها میپردازیم.

•درد عضلات، سندرمهای تشدید درد، فیبرومیالژی، سردرد بخصوص در ناحیه گردن، اختلال حس عمقی

•در رفتگی دیسپلاستیک لگن، دررفتگیهای مکرر، نیمه دررفتگیها

•دیر راه افتادن

•پارگی رباطها، عضله و منیسک

•التهاب سینویوم، اپیکوندیل، تاندون و کپسول مفصلی، تنوسینویت، سندرم کشککی رانی، کیست بیکر

•استئوآرتریت، بیرون زدگی دیسک بین مهره ای، لغزندگی و جابجا شدن مهره های کمری روی هم، تنگی کانال نخاعی، ناپایداری مفصل ساکروایلیاک، نوروپاتیهای گیر افتادگی نظیر سندرم تونل کارپ

•پوست نازک، اسکارهای نازک

•فتق، وریدهای واریسی

•شکستگیها، کاهش تراکم توده استخوانی
•افتادگی دریچه میترال،بیش فعالی- کاهش تمرکز ( ADHD)
•ریفلاکس مثانه ای حالبی و عفونتهای ادراری راجعه
•کف پای صاف
•انحراف اندام تحتانی بسمت عقب

6) بیماریهای دیگری هم وجود دارد که در آنها نرمی مفصل وجود داشته باشد؟
بله نظیر سندرم مارفان، سندرم اهلرز دانلس، استئوژنز ایمپرفکتا

7) چه آزمایشات و بررسیهایی در نرمی مفصل لازم است که انجام شود؟ و به کدام دکتر باید در برخورد با نرمی مفصل مراجعه کرد؟
به دلیل وجود برخی همراهیها که مختصرا در بالا به آنها اشاره گردید در برخورد با کودک دارای نرمی مفصل برخی آزمایشا ت از طرف روماتولوژیست کودکان  در موارد سندرمیک درخواست میگردد که در صورت وجود برخی اختلالات نظیر کمبود ویتامین دی درمان مقتضی انجام میپذیرد.

8)آیا کودک دارای نرمی مفصل از نظر انجام ورزش محدودیت دارد؟ و اگر دارد چه ورزشهایی را نباید انجام دهد و چه ورزشهایی کمک کننده است؟
واقعیت اینست که در این مورد اختلاف نظرهای متعددی وجود دارد ولی آنچه مسلم است و در اینجا میتوان ذکر کرد اینست که این کودکان بدلیل استحکام نسبتا ضعیفی که در بافت همبند خود دارند مستعد آسیب دیدگی در ضربات هستند و ضربات کوچکی که ممکن است یک بافت همبند طبیعی بتواند تحمل کند در این کودکان آسیب زا ممکن است باشد ولی این بدین معنا نیست که باید از ورزش محروم گردند چرا که ورزش با تقویت عضلات اطراف مفصل کمک به کاهش نرمی مفصل و استحکام آن مینماید و در ضمن وجود قابلیت انعطاف بیش از حد معمول  مفصل آنها را در برخی رشته های ورزشی از دیگران متمایز مینماید نظیر ژیمناستیک، تکواندو، آئروبیک. بنابر آنچه گفته شد شاید بتوان اینگونه توصیه کرد که ورزشهای در حد قهرمانی را باید کنار بگذارند، ورزشهای آبی نظیر شنا و شیرجه و نوعی ژیمناستیک در آب بسیار کمک کننده است و بهتر است از اسکیت، ورزشهای رزمی و کشتی بپرهیزند. این افراد موزیسینها، بالرینها و پیانیستهای موفقی هستند و افراد نامی این رشته ها اکثریتشان دارای نرمی مفصلی هستند.

9) چه توصیه هایی برای افراد دارای نرمی مفصل برای بهبود دردهای آنها دارید؟
تنظیم خواب شبانه ، استفاده از تکنیکهای ریلکسیشن، انجام ورزشهای کششی منظم، گرم نگهداشتن اندامها، داشتن استراحت در فواصل فعالیت، استفاده از دوش آب گرم، استفاده از مواد غذایی مخصوص، در موارد لزوم استفاده از کفیها و یا کفشهای مخصوص جهت حمایت از کف پا و مچ پا

10) آیا نرمی مفصل بمرور زمان برطرف میگردد؟
والدین باید اطمینان خاطر داشته باشند که نرمی مفصل بمرور کاهش می یابد و حتی اگر کاملا از بین نرود با رعایت توصیه ها و مصرف داروهای خاص توصیه شده توسط پزشک روماتولوژیست کودکان، علایم و نشانه های آن و موارد همراه با آن کاهش و یا از بین خواهد رفت.

منبع: pediatricrheumatology.persianblog.ir